Korte geschiedenis van Rob en Wally (1999-2005)
In maart 1999 , kreeg ik een telefoontje van een goede vriend , met de vraag of ik tijd had zondags even met Wally Tax naar Brabant te rijden.
Aldus geschiedde. Wally gaf een solo optreden in Oss bij zijn goede vriend in diens kroeg. Opvallend veel Puchs voor de deur trouwens. Onderweg
hebben we veel gepraat , we vonden elkaar wel aardig en er ontstond een maatjesgevoel. Sindsdien gebeurden er veel vooral trieste dingen in
Wallys leven , met als dieptepunten , de dood van zijn hondje , die we samen wegbrachten naar de dierenarts en daar hebben laten inslapen en
als meest ellendige ervaring voor hem , de dood van zijn vader.We hebben daar de boel leeggehaald en Wally’s huis overstelpt met spullen uit
het verleden van zijn vader en moeder.
In deze tijd (2002) zijn we bij mij thuis bezig geweest om een akoustisch programma samen te stellen Hier zijn dan ook de opnames gemaakt. Het
eerste wat we opnamen was Never too far . In totaal 3x hebben we samen voor publiek gespeeld , waarbij de eerste 2 keren Jan Piet Visser
mondharp meespeelde.Uiteindelijk is het niet ver gekomen met de plannen. Wally zijn plaat The Entertainer werd uitgebracht en hij werd
daardoor opgeslokt door de daaromheen samen gestelde band.
Het ging erg op en neer met zijn gemoedstoestand. Via de televisie vernam ik dat hij was overleden. Ben niet op de begrafenis zelf geweest , wel
achteraf uiteraard en heb me verbaasd over alle belangstelling voor een dode Wally een belangstelling die in schril contrast stond tot de
levende.
